"Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie - one po prostu są " (Janusz Korczak)
Fobia szkolna
Nerwica szkolna to odczuwanie chorobliwego, silnego oraz
nieuzasadnionego lęku przed pójściem do szkoły. Szacuje
się że może występować u 1 - 5% dzieci w wieku szkolnym.
Tak samo dotyka dziewczynki , jak i chłopców. Postacią tej
fobii jest obiekt lękotwórczy - szkoła, która wywołuje
wszelkie możliwe objawy charakterystyczne dla fobii.
Nie zawsze dziecko wie, że objawy somatyczne ( ból
brzucha, biegunka, wymioty, ból głowy, duszności, bóle
w klatce piersiowej , uczucie osłabienia a nawet omdlenia)
pojawiają się w sposób irracjonalny, więc nie jest w stanie
przezwyciężyć tych dolegliwości, w szczególności gdy
w takich sytuacjach pozwalamy dziecku zastać w domu i uniknąć konfrontacji z lękiem. Pozostawianie dziecka w domu będzie powodowało narastanie objawów ze strony fizjologicznej.!!!!
Ważne aby w walce z nerwicą szkolną dziecko regularnie uczęszczało na zajęcia.!!!
Objawy somatyczne u dzieci pojawiają się najczęściej z samego rana tuż przed wyjściem do szkoły, a ustępują, gdy pojawiają się okoliczność wskazujące na skuteczne uniknięcie problemu (czyli gdy dziecko zostaje w domu, lub po południu)
Przyczyny Fobii Szkolnej
Rodzina
-
zbyt wysokie oczekiwania rodziców dotyczące osiągania przez dziecko wyników w nauce w tym karanie dziecka za słabsze stopnie,
-
nadopiekuńczość rodziców, wyręczanie dziecka, kształtowanie niskiej samodzielności, uzewnętrzniany lęk przed rozstaniem z dzieckiem, gdy zostaje w przedszkolu lub szkole.
-
straszenie dziecka szkołą, nauczycielami, rówieśnikami, opowiadanie strasznych, historii szkolnych),
-
doświadczenie traumatyczne (śmierć bliskiej osoby, silne konflikty rodzinne, rozwód rodziców, trudności finansowe, uzależnienia, zmiana miejsca zamieszkania),
-
przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna,
Szkołą
-
zastraszanie, wyśmiewanie, molestowanie przez rówieśników,
-
wysoka zależność od grupy rówieśniczej
-
zmiana szkoły i związane z nią wyobcowanie,
-
negatywne traktowanie ze strony nauczycieli interpretujących fobię jako rodzaj lenistwa, wagarów, braku chęci do nauki.
Psychiką Dziecka
-
silne tendencje perfekcjonistyczne poprzez świadomość wysokich oczekiwań ze strony opiekunów
-
wrażliwość na krytykę
-
wrodzone (lęki są dziedziczne)
-
nieumiejętne radzenie sobie z niepowodzeniami czy presją rówieśników,
-
niskie poczucie własnej wartości, szczególnie spowodowane widocznymi (fizycznymi) trudnościami dziecka " innością"
-
lęk przed nową sytuacją (rozpoczęcie nauki szkolnej, zmiana szkoły, klasy).
-
Fobia szkolna, w zależności od siły objawów, jak każda inna postać zaburzeń lękowych powinna być leczona farmakologicznie oraz poprzez psychoterapię.Kontakt z psychiatrą jest konieczny, gdyż to właśnie psychiatra ustala, czy istnieje konieczność podawania leków. Należy pamiętać, że problem może być "głębszej" natury dlatego warto aby rodzić udał się na konsultację do specjalisty gdyż nerwica szkolna dotyka nie tylko dzieci, ale także rodziców, którzy bywają przerażeni występowaniem licznych objawów nie potwierdzonych medycznie.
źródło: Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik...Edmund Bourne 2011 /Uniwersytet Jagieloński
